
Afgelopen zondag 3 november, was Daisy al anders dan anders, haar temperatuur was gezakt, dus het was al duidelijk, dat ze binnen 24 uur zou gaan bevallen.
Ze begon met kuilen graven in de bench en in de tuin en zocht veel steun bij ons. Rond 22 uur kwam Fransiene thuis, Daisy was toen al erg aan het hijgen. Ik kreeg steeds meer het gevoel, dat het snel zou kunnen gaan beginnen, daarop is Fransiene samen met Daisy in de werpkist gaan zitten. Dat gaf Daisy steun en rust.

Even over half twaalf begon Daisy weer te krabben in de werpkist, en voor we het goed in de gaten hadden, was de eerste pup om 23.50 geboren!
Trotse Daisy liet zich weer zien als een topmoedertje, het blijft zo'n mooi wonder, zo'n geboorte!
Bij het 1ste nestje lagen alle pupjes redelijk netjes op rij, en was de bevalling in 2 a 3 uur achter de rug.
Nu lagen de pupjes als een wirwar in haar buik, er zat dan ook veel meer tijd tussen. Voor Daisy ook wel fijn, even rust voor dat de volgende persweeën weer begonnen. Voor ons een pittig lang nachtje, maar oh zo trots op onze lieve dappere Daisy!
Rond 6 uur in de ochtend is de laatste, 6e pup van Daisy geboren. 3 reutjes, 3 teefjes.
geboorte pupje:
1 pupje, we noemden hem 'korte pootjes' (omdat het pupje voor hem geboren werd met lange witte sokken aan de pootjes en deze korte witte sokjes had) Hoewel we in eerste instantie dachten dat het goed ging, kreeg deze pup direct al minder aandacht, kroop steeds naar de buitenkant, weg bij de warme lamp en ondanks dat we nog probeerde met een flesje en warmte, is dit pupje toch overleden.
We hebben Daisy afscheid laten nemen ze vond dat duidelijk wel lastig.
Jack heeft hem Tommy genoemd en Jack vond het een mooi eerbetoon aan dit pupje, om even een minuutje stilte te houden. Dat hebben we uiteraard gedaan.
De rest van de dag is rustig verlopen, het schoonmaken van de kist vond Daisy niet zo'n goed plan, ze werd zenuwachtig wanneer we de pupjes in een grote mand met kruik stopten. Ze bleef het goed in de gaten houden! Dat mag natuurlijk, het zijn haar pupsels!
Verder was Daisy heel rustig, moe van de lange nacht... wij ook... -x-