Het tijgeren door de werpkist, begint een vorm van lopen te worden, wiebelig en wankelig, maar alle pootjes worden ingezet! Dat betekent ook, dat de dametjes en heertjes, onbedoelde capriolen gaan uithalen, dus de opening moet een stukje hoger gemaakt worden! Daisy moet natuurlijk ook nog makkelijk naar binnen en eruit kunnen, dus dat is altijd een beetje lastig...
Vandaag kwam ik thuis na een dagje werken, (de hondjes en Daisy zijn niet alleen, om toerbeurt is er altijd iemand thuis!) en dan zo'n *smelt* momentje, met 5 van die gulzig smakkende knapperdjes!