Ogen
De bouw van het hondenoog komt in grote lijnen overeen met dat van de mens. Maar omdat de ogen van honden zijn aangepast zijn voor een heel ander leven dan dat van ons, lijkt de wereld die zij zien wel op die van ons maar met de nodige verschillen. Vroeger werd gedacht dat honden geen kleuren zien maar dit is niet zo, ze zien wel minder kleuren dan de mens. De hond heeft twee soorten kleurgevoelige kegeltjes in het oog; geel en blauw, de mens heeft 3 soorten kegeltjes; rood, blauw en groen. Hierdoor zien deze rode en groene tomaten er voor honden allemaal hetzelfde uit… De helderheid van objecten kan wel gebruikt worden om het verschil tussen de kleuren te zien.
Achterin het oog van de hond ligt een reflecterende laag: het tapetum lucidum. Door deze laag kunnen ze optimaal gebruik maken van het aanwezige licht en hierdoor beter zien in de avond en vroege ochtend. Het tapetum lucidum is ook wat honden soms van die hele enge lichtgevende ogen geeft in foto’s. De meeste honden hebben een gezichtsveld van ongeveer 250 graden breed. De mens daarentegen moet het doen met 190 graden zicht maar heeft wel een groter deel van dat veld waarin we dingen waarnemen met 2 ogen tegelijk, van zo’n 120 graden. Dit binoculaire zicht zorgt o.a. dat we diepte kunnen zien, de hond heeft dit maar in 75 tot 85 graden van zijn gezichtsveld.
Verder lijkt onderzoek uit te wijzen dat honden 4 tot 8 maal minder scherp zien dan mensen. Maar tegelijkertijd is het hondenoog wel weer 10 tot 20 maal gevoeliger voor beweging in de verte dan het oog van de mens. Al met al is het oog van de hond perfect uitgerust voor het zien van snelbewegende prooi in de vroege ochtend en avond, dé tijd om te jagen.
De volgende keer dat je hond die rode bal op het grasveld weer niet kan vinden, denk je vast even aan deze nieuwsbrief. Overigens hoef je geen medelijden te hebben met je hond vanwege hun wat beperkte zicht. De hondenneus, die waarschijnlijk zo’n 100 miljoen maal gevoeliger is dan onze neus, laat hen ruiken in 3D, IMAX en Technicolor.
bron: petcomfort dierenkliniek
Neus
Waarom snuffelen honden altijd op plaatsen waar wij dat niet prettig vinden?
Honden zoeken plekken op waar veel lichaamsstoffen vrij komen en de geur dus het sterkst is. Daarom ruiken ze vaak onder elkaars staart, en bij ons vaak aan kruis, billen, oksels en mond. Vind je dat vervelend? Bied de hond dan als alternatief je hand aan om aan te ruiken.
Vergeleken met ons zijn honden echt kampioen op het gebied van ruiken. Wij moeten het doen met ongeveer 5 miljoen reukcellen, maar een hond heeft er tussen de 125 en 300 miljoen. Ruik jij dat iemand in dezelfde kamer een lekker luchtje op heeft? Een hond kan diezelfde persoon opsporen in een vol stadion! En waar jij alleen appeltaart of erwtensoep ruikt, kan een hond de aparte ingrediënten daarvan onderscheiden.
Honden kunnen stereo ruiken en met ieder neusgat apart geur opnemen. Het ronde neusgat met daarachter een ‘vleugeltje’ zorgt daarbij voor een ingenieuze luchtcirculatie. Ze hebben bovendien een speciaal orgaan in hun bek waarmee ze geuren als het ware ‘proeven’: het vomeronasaal orgaan oftewel het orgaan van Jacobson. Zie je een hond buiten na het snuffelen even met zijn tanden klapperen? Dan gebruikt hij dat orgaan! Niet alle honden ruiken trouwens even goed: langsnuitige honden kunnen dat beter dan kortsnuitige.
De neus van een hond is altijd een klein beetje vochtig. Honden ruiken beter met een natte neus. Zo kunnen ze beter luchtjes opnemen. Van veel ruiken kan het neusslijmvlies uitdrogen, waardoor een hond minder goed kan ruiken. Van snuffelen krijg je dorst. Als je een geur lang achter elkaar ruikt, ga je hem minder goed ruiken. Om een geurspoor te kunnen blijven volgen, moet een hond daarom af en toe even van het spoor af om een frisse neus te halen.
Wist je dat het verticale spleetje dat tussen de neusgaten en door de bovenlip van je hond loopt officieel het filtrum heet? Het speelt een rol bij het vochtig houden van de neus van je viervoeter, zodat hij beter kan ruiken.
Ook leuk om te weten: iedere hond heeft een uniek patroontje op zijn neus. Zoals je mensen kunt herkennen aan hun vingerafdruk, heeft iedere hond een eigen neusafdruk!
bron: Prins diervoeding
Oren
Beschermende en werkende rassen zoals de Collie of Duitse herder werden ontwikkeld om problemen snel op te merken. Het is niet waarschijnlijk dat hun gehoor veel verschilt van andere rassen, maar deze rassen kunnen er zeker voor kiezen om zorgvuldiger te luisteren dan andere rassen. Voor een Collie die een kudde beschermt tegen roofdieren, is zijn gehoor zijn eerste verdedigingslinie.
Het oor van een hond is essentieel voor het evenwicht. In feite zijn infecties van het binnenoor een frequente oorzaak dat honden hun evenwicht verliezen. Ga naar de dierenarts als je hond moeite heeft om zijn evenwicht te bewaren.
Honden kunnen op veel hogere frequenties horen dan mensen. Sommige hondenfluitjes maken gebruik van dit bereik door een geluid te creëren dat alleen honden kunnen horen.
Het menselijk gehoor is beperkt tot een golflengte van 20 - 20.000 hertz. Een hond daarentegen, kan tonen horen binnen het bereik van 15 – 50.000 hertz. Uit onderzoek is gebleken dat honden ongeveer vier keer beter horen dan wij. Een hond hoort een geluid niet 'harder', maar wel 'beter' en 'verder'.
bron: Zoolac